Sfeervol platformspel met een twist
Veel oudere gamers zullen doorgaan over hoe geweldig 8-bit-games waren en hoe kinderen tegenwoordig niet weten wat ze missen, maar om eerlijk te zijn, zijn de meeste van die oude games behoorlijk verschrikkelijk naar de huidige maatstaven. Het lijkt vaak alsof retro slechts een synoniem is voor slechte graphics en belachelijke moeilijkheidsgraden.
Manipulator is daar niet een van. Het ziet er zeker retro uit, met zijn stokcijfers en monochrome beelden, maar het ziet er eigenlijk beter uit dan alles wat je in de jaren 80 zou hebben gevonden. Het is een platformschietspel met een twist - je hebt geen wapen. In plaats daarvan speel je een helderziende - The Manipulator - die de controle over vijanden kan overnemen. Door dit te doen kun je hun wapens gebruiken om obstakels te vernietigen, schakelaars om te zetten of andere vijanden te sturen. Als je eenmaal klaar bent met het beheersen van een vijand, kun je ze ergens uit de weg laten of ze naast explosieven laten staan zodat ze ontploffen.
De graphics, zoals ik al zei, zijn simplistisch maar zeer stijlvol, en de griezelige geluiden dragen bij aan de algehele sfeer van paranoia en spanning. Instructies worden je gegeven terwijl je speelt, hoewel ze discreet in de linkerbenedenhoek verschijnen, en ik heb de meeste de eerste keer gemist. Helaas is er geen bedieningsscherm om naar te verwijzen, maar als je de instructies op het scherm volgt, is de leercurve erg goed.
Dit is een van de meest gepolijste en innovatieve indiegames die we in een tijdje hebben gespeeld , en is een must-have voor alle fans van platformgames.
